Jak tworzone jest prawo w Polsce?

Prawo jest istotnym elementem życia społecznego. Ludzie bardzo szybko ustanowili normy prawne, bo to pozwoliło im na w miarę bezpieczne życie w społeczeństwie. Prawo jest zazwyczaj jest stanowione lub powstaje w wyniku praktyki. W tym drugim przypadku prawo jest tworzone na podstawie norm moralnych funkcjonujących w danym społeczeństwie, albo decyzji precedensowych. Normy moralne uznawane przez społeczeństwo, w pewnym momencie stają się elementem prawa. Prawo nie może takich norm stanowić, ale może je wykorzystywać w praktyce. W przypadku decyzji precedensowych sąd wydając wyrok bierze pod uwagę podobne rozstrzygnięcia, które zapadły w sądzie. Tego typu decyzje precedensowe są chętnie wykorzystywane w prawie Stanów Zjednoczonych. Stanowienie prawa jest bardzo skomplikowanym i długotrwałym procesem. Najpierw muszą powstawać projekty ustaw. Przygotowuje je rząd, zespół prawników, grono posłów albo specjalne komisje. Takie projekty muszą być spójne i dobrze przygotowane pod względem prawnym. Inicjatywę ustawodawczą, czyli możliwość przedłożenia ustaw mają: rząd, prezydent Polski, grono posłów (musi być ich co najmniej piętnastu), senat. Taką możliwość mają też sami obywatele, którzy mogą przedłożyć propozycję zmian w prawie po zebraniu 100 tysięcy podpisów obywateli mających prawa wyborcze. Projekt przekładany jest sejmowi i rozpatrywany przez niego podczas trzech czytań. Podczas pierwszego czytania zgłaszane są wszystkie poprawki. Podczas drugiego sejm wysłuchuje sprawozdania komisji, która pracowała nad ewentualnymi poprawkami. Dopiero podczas trzeciego czytania odbywa się głosowanie. Sejm może ustawę przyjąć albo też ją odrzucić zwykłą większością głosów. Uchwalona przez sejm ustawa trafia do senatu, który może nanieść poprawki, ustawę odrzucić lub przyjąć bez zmian. Jeśli senat ustawę odrzucił, ponownie pracuje nad nią sejm. Uchwała senatu może być przez sejm przegłosowana bezwzględną większością głosów. Teraz przychodzi czas na prezydenta, który ma 21 dni na podpisanie ustawy lub jej odrzucenie. W przypadku podpisania, ustawa zostaje ogłoszona w „Dzienniku Ustaw” . W ten sposób proces legislacyjny zostaje zakończony. Jeśli jednak prezydent ustawy nie podpisze, trafia ona ponownie do sejmu. Tam ustawa jest ponownie rozpatrywana, ale tym razem trzeba 3/5 głosów poselskich, by była ona uchwalona. Prezydent może też zgłosić ustawę do Trybunału Konstytucyjnego, jeśli ma wątpliwości, czy jest ona zgodna z konstytucją. Jeśli Trybunał orzeknie, że tak – prezydent musi ustawę podpisać.